Om mijn cliëntjes te ondersteunen bij hun emotionele ontwikkeling of vraag, schrijf ik verhaaltjes op maat. Verhalen die naadloos aansluiten bij hun leefwereld. Een verhaal waarin zij zich herkennen maar waarin iemand anders de hoofdrol heeft. Dit verhaal is helemaal afgestemd op mijn clièntjes en op hun groei.
Dit vind ik een prachtig onderdeel van mijn vak. Want ik hou van schrijven én inspireren!
Zo een verhaal op maat heb ik een poos geleden voor mijn dochtertje geschreven omdat ik haar een onderdeel van de verzoengedachte wilde uitleggen.
Lees je het hieronder mee?
Wat heb ik jou gemist!
Kikker wandelt langs het water en ziet een vis op het land liggen. Kikker reageert meteen en redt Vis, door hem heel vlug terug in het water te gooien. Vis is zo blij dat zijn leven gered is. Zwemmend van geluk bedankt Vis, de Kikker.
Er ontstaat een mooie en hechte vriendschap tussen die twee. Zij hebben veel plezier samen. Ze spelen heel heel en heel vaak samen. Maar hoe langer ze samen zijn, hoe vaker ze kwaad op elkaar worden. Kikker wil graag dat Vis kikkertaal spreekt en Vis wil dat Kikker op bezoek komt in zijn huisje diep in de zee.
Op een dag krijgen ze een hele erge ruzie. Kikker roept met een luide stem: 'Jij praat zo vreemd en waarom doe je niet beter je best om mijn taal en mijn woorden te gebruiken wanneer je spreekt. Als je zoals mij praat en doet, begrijp ik je veel beter en hebben wij niet zo vaak ruzie!'. Met een luide stem roept Vis terug: 'En, ik ben zo moe van jouw gehuppel. Waarom zwem je niet zoals ik dat doe! En kom je bij mij op bezoek daar diep in de zee!'
Verdrietig zeggen kikker en vis tegen elkaar dat zij zó anders zijn dat ze geen vrienden meer kunnen blijven. Boos en teleurgesteld gaan ze allebei hun eigen weg.
Na een tijdje begint Vis, Kikker heel erg te missen. Zijn gekwaak, zijn gespring, zijn gelach. Maar ja, ze kunnen geen vrienden meer zijn. Ze zijn te verschillend. Kikker, mist Vis ook. De gekke bewegingen met zijn bek die hij maakt. De vissentaal, waarvan hij de helft niet begrijpt. En wat dacht je van die gekke zwembewegingen!
Oh wat missen zij elkaar. Maar geen van beide durft die eerste stap te zetten.
Op een dag besluit Kikker om naar een vissententoonstelling te gaan. Eigenlijk hoopt hij stiekem, vis daar tegen te komen. Op de tentoonstelling zwemmen er heel veel vissen rond en wie zwemt daar ook! VIS!
Kikker huppelt met grote sprongen naar vis toe. Ze zien en omhelzen elkaar. Vis zegt tegen kikker: 'Weet je wat, jij hoeft niet meer diep in de zee bij mij op bezoek te komen en je mag springen zoveel als je wilt. Je bent ook een gewoon kikker en geen vis!'
Kikker zegt: 'jij mag ook gewoon jezelf zijn, Vis. Ik ga wel vissentaal leren. En jouw bewegingen met jou mond vind ik eigenlijk wel heel erg grappig'.
Kikker en Vis houden elkaar stevig vast. Ze lachen naar elkaar en zeggen bijna op hetzelfde moment; 'WAT HEB IK JE GEMIST!'
Copyright: Ingemar Francisca
Reactie plaatsen
Reacties